ഗള്ഫ് മോഹമായോ സ്വപ്നമായോ കാണാതിരുന്ന കാലത്താണ് സൌദി അറേബ്യന് ജീവിതം എന്നിലേക്കു കടന്നു വന്നത് . ഒരു പക്ഷേ, എന്റെ നാട്ടില് അന്ന് ഗള്ഫുകാര് കുറവായിരുന്നു അതുകൊണ്ടാകാം ഈ ജീവിതത്തോട് എനിക്ക് ഭ്രമം തോന്നതിരുന്നതും . അങ്ങിനെ ബോംബെ സാന്താക്രൂസ് എയര് പോര്ട്ട് വഴി സൌദി അറേബിയയിലേക്ക് പറന്നു , ആദ്യമായി വിമാനത്തില് കയറിയതിന്റെ അമ്പരപ്പും ഒപ്പം ആകാംഷയും . ഇങ്ങനെയിരിക്കുംബോഴാണ് എയര് ഹോസ്റ്റെസ് ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റുമായി വരുന്നത് , എനിക്കും കിട്ടി ഒരു ബോക്സ് . ആദ്യമായി വിമാനത്തില് നിന്നും കിട്ടുന്നതല്ലേ . കയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചു.ബോക്സ് തുറന്നു .ഭക്ഷണം ഒന്നും കാണുവാന് പറ്റില്ലായിരുന്നു. എല്ലാം ഫോയിലിംഗ് പേപ്പര് കൊണ്ട് മറച്ചിരിക്കുന്നു .പിന്നെ കാണുവാന് പാകത്തില് കത്തിയും , ഫോര്ക്കും. ഞാന് പയ്യെ അപ്പുറത്തെ സീറ്റിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു , അവര് എങ്ങിനെയാണ് കഴിക്കുന്നതെന്നറിയന്. അവര് ഫോര്ക്കും കത്തിയും കൊണ്ട് ഈസ്സി ആയി കഴിക്കുന്നു. ഞാന് ഫോയില് പപ്പേര് മെല്ലെ ഇളക്കി , അതായിരിക്കുന്നു രണ്ടു ചപ്പാത്തി .ഫ്ലൈറ്റ്യില് അല്ലെ ഗ്ലാമര് ഒട്ടും കളയണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാന് കത്തിയും ഫോര്ക്കുമായി രംഗത്തെത്തി . പിന്നെ ചപ്പാത്തിയും ഞാനും തമ്മില് ഒരു മഹാ ഭാരത യുദ്ധമാണ് നടന്നത് .അവസാനം ചപ്പാത്തി വിജയശ്രീലാളിതനായി. കത്രിക കൊണ്ട് മുറിക്കാന് പറ്റാത്ത ചപ്പാത്തിയെയാണ് ഞാന് കത്തിയും ഫോര്ക്കും കൊണ്ട് നേരിട്ടത് . തനി നാട്ടിന് പുറത്തു കാരനായ എനിക്കുണ്ടോ കത്തിയും ഫോര്ക്കും , ഞാന് ആകെ വിഷമത്തില് ആയി , മധുരിച്ചിട്ട് തുപ്പാനും വയ്യ , കയ്പ്പിച്ചിട്ടു ഇറക്കാനും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയില് നിക്കുമ്പോഴാണ് ഞാന് വീണ്ടും അപ്പുറത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചത് , അന്നേരമാണ് എനിക്ക് പറ്റിയ അമളി മനസിലാവുന്നത് . അവര് ആദ്യം കഴിച്ചത് ഇതിനോടപ്പമുള്ള ഫ്രൂട്സ് ആയിരുന്നു .................അതിനു ശേഷം എത്രയോ വിമാനയാത്രകള് , ഇന്നും വിമാനയാത്രകളില് ഫുഡ് ബോക്സ് മുന്നില് വരുമ്പോള് ഞാന് അറിയാതെ ചിരിച്ചുപോകും.........................ആ പതിനഞ്ചു കൊല്ലങ്ങള്ക്ക് മുമ്പിലത്തെ സുന്നരമായ യാത്രയെ കുറിച്ചോര്ത്തു .
1 comment:
ഹ ഹ ഹ ,,,കൊള്ളാം..എല്ലാ പ്രാവസികള്ക്കും ഉണ്ടാകും..ഇത് പോലെ ഉള്ള ഓരോ അബദ്ദങ്ങള്
Post a Comment